Nova beba - novi svet. Šta ako se ne snalazimo?

     Deca. Novina u životima, okrepljujuća i zbunjujuća. Novi univerzum koji tek treba otkriti. Od trenutka saznanja da će jedan život ugledati svetlost dana, svaka porodica  nastoji da se najbolje što ume postavi prema svom novom članu. 

Dolazak bebe na svet predstavlja početak bavljenja jednom novom aktivnošću koja je praćena bogatim osećanjima. Sada nastaje jedan poseban sistem  u kome se formiraju novi obrasci interakcija, a to je porodica.

     Teorije koje se bave porodicom kao osnovnom jedinicom gradje i funkcije našeg društva, ističe da upravo ovaj period, za koji se, po pravilu, vezuju pozitivna osećanja, može biti kritična tačka sa visokim kriznim potencijalom. O tome svedoči i veliki broj razvoda u ovoj fazi. Zašto? Ovo je deo života u kome muškarac i žena, osim uloge bračnih partnera, radjanjem deteta, prihvataju i ulogu roditelja. Ta uloga, za razliku od bračne, nikada se ne gubi i odgovornost samih partnera dobija novu formu usmerenu na sve članove porodice. Napetost oko rodjenja deteta, susretanje sa novim ulogama, promena u odnosima izmedju partnera, kao i promena u odnosima sa roditeljima iz prethodne generacije može dovesti do eventulne krize u porodičnom sistemu. Jako je važno mladoj porodici omogućiti da pronađe mehanizme koji su neophodni za ispunjenje ličnih i porodičnih ciljeva. Tu spadaju: profesionalna afirmacija i karijera mladih partnera, dovoljno prostora za njihove emotivne i seksualne kontakte, odnose sa prijateljima i rodjacima, samostalnost odlučivanja, razvijanje odgovornosti oko ishrane, zaštite, psihološke brige i ljubavi oko deteta. Sve ovo doprinosti da se, uz zadržavanje dobrih odnosa sa svojom okolinom, novoformirana porodica adekvatno prilagodi novoj životnoj fazi.  

    U našem narodu se često izgovara rečenica: „Sve to ide iz kuće“ ili „Gde bi to čuo nego u svojoj porodici“. Imajući ovo u vidu, kada se susretnemo sa detetom, dobijamo specifičan, mini prikaz klime koja karakteriše njegovu porodicu i upravo je ona ta koja može maksimalno da stimuliše ili koči razvoj deteta.

Razvojne faze kroz koje deca prolaze u okviru svog emocionalnog, fizičkog, kognitivnog ili socijalnog razvoja nužno su određene porodičnim delovanjem. Uslovljene su njenim snagama kao i načinima na koje će reagovati. Na primer, glavna razlika u ophođenju prema deci zavisi od njihovog pola. Izuzetno je teško utvrditi koje su to biološke predispozicije ponašanja dece ako se uzme u obzir snažan uticaj socijalizacije od najranijeg detinjstva. Glavne razlike u detinjstvu se odnose na činjenicu da devojčice ranije razvijaju jezičke sposobnosti, dok su dečaci motorno aktivniji. Istrazivanja koja su radjena na ovu temu, pokazuju da roditelji više razgovaraju sa devojčicama i više ih maze, dok se sa dečacima igraju grubljih igara. Oko treće godine dečaci se usmeravaju ka muškarcima i izvan porodice dok su devojčice više orijentisane ka ženama u porodici i ka odraslima. Tako se dečaci još u detinjstvu usmeravaju od kuće a devojčice se socijalizuju u smeru članstva u porodici.

Ono što se takođe javlja kao problem kod porodica sa malim detetom jeste da roditelji često nisu u stanju da postave granice  i nametnu potreban autoritet, ili pak nemaju strpljenja da dozvole svojoj deci da se izražavaju tokom razvoja.

S obzirom da sam već napomenula da je ovaj period posebno osetljiv, nije neuobičajena pojava da roditeljstvo bude praćeno smanjenjem bračnog zadovoljstva, kao i smanjenjem samopoštovanja kod žena. 

   Dragi roditelji, kao i oni budući, budite dovoljno otvoreni da prepoznate kako se osećate, razgovarate o tome sa svojim partnerom i prihvatite podršku koja vam prija, bilo da dolazi od strane vaših roditelja, prijatelja ili stručnih lica.